Julian Łukaszewski

Julian Łukaszewski – urodził się w 1835 roku pod Gnieznem we wsi Skorzęcin. Jego ojciec Franciszek Xawery był nauczycielem ludowym, później, dopełniwszy wykształcenia na uniwersytecie we Wrocławiu, rozpoczął zawód literacki i pedagoga. W wyniku choroby zmarł w wieku 39 lat.
    Julian skończył naukę w gimnazjum trzemeszeńskim, gdzie uzyskał świadectwo maturalne w 1858 r. po 7 latach nauki. Następnie uczęszczał na uniwersytety w Gryfii, Pradze, Krakowie i Berlinie, gdzie 5. Sierpnia 1862 r. zakończył studia akademickie promując się na doktora medycyny i chirurgii.Warto wspomnieć, że w trakcie studiów otrzymywał wsparcie finansowe od Seweryna Mielżyńskiego oraz Towarzystwa Pomocy Naukowej.
    Łukaszewski był działaczem lewicy „czerwonych” i społecznikiem. W czasie powstania styczniowego został komisarzem pełnomocnym Rządu Narodowego na Prusy Zachodnie, a później na cały zabór pruski. Od 1865 jako lekarz przebywał w Rumunii, był organizatorem kolonii polskich w Jassach. Został oskarżony w wielkim procesie politycznym, rozpoczętym 7.7.1864 r. w Berlinie dla 149 powstańców.
    Zmarł 22 stycznia 1906 roku we Lwowie.

Julian Łukaszewski zostawił po sobie wspomnienia z czasów powstania styczniowego, które są zawarte w pracy pt. "Zabór pruski w czasie powstania styczniowego 1863-1864" wydanej w 1870 roku. Publikacja jest dostępna pod adresem:

http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=3265&from=publication

Pamiętnik rozpoczyna się od strony 245.

Izabela Dylawerska

Poniżej fragment Sprawozdania szkolnego z 1858 roku.Lista maturzystów, Łukaszewski wymieniony został tutaj pod imieniem Juliusz.