Tadeusz Goński – syn burmistrza Trzemeszna z 1848 r. Jakuba Gońskiego i Maryanny z domu Miłkowskich, absolwent Gimnazjum w Trzemesznie. Uczestniczył jak wielu naszych uczniów w powstaniu styczniowym, poległ w jednej z bitew, na której czele stał gen. Marian Langiewicz (również absolwent szkoły w Trzemesznie).
Łukasz Łukiewski
niedziela, 25 listopada 2012
Jan Zimmermann
Jan Zimmermann- urodził się 21 maja 1839 roku w Trzemesznie, w rodzinie nauczycilela gimnazjalnego Augustyna Zimmermanna. Augustyn był z pochodzenia Niemcem, jednak wychowywał swoje dzieci w duchu polskim, o czym moze swiadczyć fakt, że kilku z jego synów wzięło udział w powstaniu styczniowym. W jego domu mówiono po polsku, cieszył się ogromnym szacunkiem uczniów i mieszkanców Trzemeszna.
Po ukończeniu trzemeszeńskiego gimnazjum (1859) Jan rozpoczął studia medyczne we Wrocławiu. W 1863 roku na wieść o wybuchu powstania styczniowego nawiązał współpracę z jednym z komitetów powstańczych i w charakterze emisariusza jeździł do zaboru austriackiego oraz do Francji i Włoch. Przez swoje kalectwo nazywany był Kulawym Kosynierem. Za swoją konspiracyjną działalność był kilkakrotnie więziony przez władze pruskie. Po upadku powstania wrócił na Uniwersytet Wrocławski.17 lipca 1869 roku w uniwersyteckiej Auli Leopoldinum obronił pracę doktorską z zakresu nauk medycznych, której oryginalny tytuł brzmiał: Ueber den Lebervensenpuls bei Insuffizien der Tricuspidalklappen. Następnie powrócił do Trzemeszna, gdzie prowadził praktykę lekarską. Wkrótceożenił się z Heleną Skarbek-Malczewską, córką pułkownika Adolfa Skarbek-Malczewskiego, powstańca z 1830 i 1848 roku. Małżeństwo to miało troje dzieci: Celinę i Stanisława, które zmarły we wczesnym dzieciństwie oraz Kazimierza – późniejszego księdza, profesora historii i rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1877 owdowiał, lecz półtora roku później ożenił się z siostrą swej zmarłej żony – Kazimierą. Z tego małżeństwa przyszło na świat dwoje dzieci: Maria i Tadeusz. W 1881 roku wraz ze swoją rodziną przeprowadził się do Mogilna, gdzie miał jeszcze więcej pacjentów niż w Trzemesznie. Nadmiar pracy odbijał się na jego zdrowiu.
Jego pełne poświęcenia życie zaowocowało wdzięcznością mieszkańców obu miast i okolicy. Świadczyć o tym może fakt, że jego trumnę niósł lud na barkach z Mogilna do samego Trzemeszna. Pochowano go w rodzinnym grobowcu na trzemeszeńskim cmentarzu, a żegnało go 2 tysiące osób.
.bmp)
Kinga Mazur
Źródła: http://www.trzemeszno.pl/content.php?mod=sub&cms_id=76&lang=pl&p=p7&s=s7
Zdjęcie pochodzi ze zbiorów Izby Tradycji Szkoły, przekazane przez p. Zofię Charłampowicz- Jabłońską
Dwudzieste sprawozdanie Szkolne Królewskiego Katol Gimnazyum w Trzemesznie za lata 1858-59, Trzemeszno 1859, s.19.
Po ukończeniu trzemeszeńskiego gimnazjum (1859) Jan rozpoczął studia medyczne we Wrocławiu. W 1863 roku na wieść o wybuchu powstania styczniowego nawiązał współpracę z jednym z komitetów powstańczych i w charakterze emisariusza jeździł do zaboru austriackiego oraz do Francji i Włoch. Przez swoje kalectwo nazywany był Kulawym Kosynierem. Za swoją konspiracyjną działalność był kilkakrotnie więziony przez władze pruskie. Po upadku powstania wrócił na Uniwersytet Wrocławski.17 lipca 1869 roku w uniwersyteckiej Auli Leopoldinum obronił pracę doktorską z zakresu nauk medycznych, której oryginalny tytuł brzmiał: Ueber den Lebervensenpuls bei Insuffizien der Tricuspidalklappen. Następnie powrócił do Trzemeszna, gdzie prowadził praktykę lekarską. Wkrótceożenił się z Heleną Skarbek-Malczewską, córką pułkownika Adolfa Skarbek-Malczewskiego, powstańca z 1830 i 1848 roku. Małżeństwo to miało troje dzieci: Celinę i Stanisława, które zmarły we wczesnym dzieciństwie oraz Kazimierza – późniejszego księdza, profesora historii i rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1877 owdowiał, lecz półtora roku później ożenił się z siostrą swej zmarłej żony – Kazimierą. Z tego małżeństwa przyszło na świat dwoje dzieci: Maria i Tadeusz. W 1881 roku wraz ze swoją rodziną przeprowadził się do Mogilna, gdzie miał jeszcze więcej pacjentów niż w Trzemesznie. Nadmiar pracy odbijał się na jego zdrowiu.
Jego pełne poświęcenia życie zaowocowało wdzięcznością mieszkańców obu miast i okolicy. Świadczyć o tym może fakt, że jego trumnę niósł lud na barkach z Mogilna do samego Trzemeszna. Pochowano go w rodzinnym grobowcu na trzemeszeńskim cmentarzu, a żegnało go 2 tysiące osób.
.bmp)
Jan Zimmermann
Grobowiec Zimmermannów na trzemeszeńskim cmentarzu
Sprawozdanie szkolne z 1859 roku, lista maturzystów
Kinga Mazur
Źródła: http://www.trzemeszno.pl/content.php?mod=sub&cms_id=76&lang=pl&p=p7&s=s7
Zdjęcie pochodzi ze zbiorów Izby Tradycji Szkoły, przekazane przez p. Zofię Charłampowicz- Jabłońską
Dwudzieste sprawozdanie Szkolne Królewskiego Katol Gimnazyum w Trzemesznie za lata 1858-59, Trzemeszno 1859, s.19.
Obelisk
Trzemeszno ul. Kosmowskiego - obelisk na dziedzińcu Liceum Ogólnokształcącego w Trzemesznie; wzniesiony w 125 rocznicę wymarszu gimnazjalistów do walk w Powstaniu Styczniowym w 1863r.
Kinga Mazur
Kinga Mazur
sobota, 24 listopada 2012
Stanisław Müller i Andrzej Kozak
Stanisław Müller - uczeń gimnazjum w Trzemesznie w Poznańskim; zginął 29 kwietnia 1863 roku pod Brdowem, niektóre źródła podają, że pod Ignacewem 8 maja.
Andrzej Kozak - z Poznańskiego, szkoły ukończył w Trzemesznie. Poległ w zwycięskiej bitwie pod Nową Wsią 26 kwietnia 1863r. jako podoficer.
Andrzej Kozak - z Poznańskiego, szkoły ukończył w Trzemesznie. Poległ w zwycięskiej bitwie pod Nową Wsią 26 kwietnia 1863r. jako podoficer.
Przepraszam, że tak mało informacji lecz są one bardzo trudne do zdobycia.
źródło: http://www.genealogia.okiem.pl/powstanies/index.php
Jagoda Anna Staszak
czwartek, 22 listopada 2012
Władysław Kardoliński
Kardoliński Władysław
– urodził się w Kcyni, w księstwie Poznańskim, dnia 28 marca 1826 r. Do gimnazjum uczęszczał w
Lesznie w Trzemesznie. Po ukończeniu nauki poświęcił
się agronomii. W 1852 ożenił się i
zamieszkał w Łącznie. Następnie wyprowadził
się na Ukrainę. W 1863 r. po usłyszeniu o wybuchu powstania, Kardoliński dołączył do
organizacji powstańczej na Ukrainie. Wkrótce
został schwytany, a następnie osadzony w twierdzy Kijowskiej. Tam wraz z innymi towarzyszami podczas odbywania
kary wykopał tunel. Mozolne prace trwały prawie 3 lata. Części więźniów udało się zbiec. Kardoliński miał uciec następnego dnia, niestety
tunel odkryto
i zamurowano. Skazano
go na przymusowe prace na Sybirze.
W 1870 r. na mocy amnestii powrócił
do Księstwa Poznańskiego. Mimo usilnych starań nie znalazł on dla siebie
żadnego zajęcia i postanowił wyruszyć do cieszącej się swobodą polityczną i
życzliwością Galicji. W 1873 r. kupił od miasta Beli na Węgrzech
kopalnie tatrzańskich kamieni młyńskich, gdzie z zbiegiem czasu odkrył pokłady
kwarcu oraz cementu.
Zmarł 7 kwietnia 1886 r. w Kluwińcach, zostawił po sobie
m.in. wiersze, które miał okazje napisać podczas pobytu na Sybirze.
Łukasz Łukiewski
Źródła:
Teodor Żychlinski, Wspomnienia z roku 1863, Poznań 1888
Władysław Ciesielski z Bielaw
Ciesielski Władysław
– syn właściciela dóbr Bielawy pod Janówcem, absolwent (?, brak takiego nazwiska w spisach do roku 1861, możliwe ,że był uczniem, lub maturę zdawał w 1862 roku; niestety nie mamy wglądu do stosownych dokumentów) Gimnazjum w Trzemesznie.
W wieku 21 lat wyruszył z odziałem Garczyńskiego do Królestwa. Walczył w powstaniu styczniowym m.in. w bitwie pod Mieczownicą, gdzie 2 marca 1863 r. został
zabity przez odziały Moskali, a następnie pochowany na placu boju.
Warto dodać, że uczeń szkoły o takim samym nazwisku i imieniu - Władysław Ciesielski z Mogilna również uczestniczył w powstaniu (o czym będzie w następnym wpisie).
Łukasz Łukiewski
Źródła:
Teodor Żychliński, Wspomnienia z roku 1863, Poznań 1888
Zygmunt Kolumna, Pamiatka dla rodzin polskich, t.II, Kraków 1868
sobota, 3 listopada 2012
Orlęta: czasopismo młodzieży gimnazjalnej - 75 rocznica wybuchu powstania styczniowego
Notatka zamieszczona w 7 numerze miesięcznika Orlęta, z marca 1938. Dotyczy ona obchodów 75 rocznicy wybuchu powstania styczniowego.
" Miejscowe gimnazjum obchodziło dnia 28 lutego br.
rocznicę wymarszu 150 uczniów na powstanie styczniowe.
Z tej okazji został wystawiony tutaj dramat
w czterech aktach osnuty na tle powstania w 1863 roku
pt. "Zryw Orląt trzemeszeńskich". Wystawienia tego
dramatu podjęła się Sodalicja Mariańska, z inicjatywy
ks. profesora Edmunda Gierczyńskiego, prefekta
tutejszego gimnazjum.
W związku z tą uroczystością wygłosił ks profesor
Ed. Gierczyński odczyt przed mikrofonem rozgłośni
poznańskiej w piątek 25 lutego, o godzinie 18,20 pod
tytułem "Wyprawa uczniów gimnazjum trzemeszeńskiego
na powstanie styczniowe". "
Poniższe zdjęcie pochodzi ze strony:
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/publication?id=253276&tab=3
Subskrybuj:
Posty (Atom)