Kardoliński Władysław
– urodził się w Kcyni, w księstwie Poznańskim, dnia 28 marca 1826 r. Do gimnazjum uczęszczał w
Lesznie w Trzemesznie. Po ukończeniu nauki poświęcił
się agronomii. W 1852 ożenił się i
zamieszkał w Łącznie. Następnie wyprowadził
się na Ukrainę. W 1863 r. po usłyszeniu o wybuchu powstania, Kardoliński dołączył do
organizacji powstańczej na Ukrainie. Wkrótce
został schwytany, a następnie osadzony w twierdzy Kijowskiej. Tam wraz z innymi towarzyszami podczas odbywania
kary wykopał tunel. Mozolne prace trwały prawie 3 lata. Części więźniów udało się zbiec. Kardoliński miał uciec następnego dnia, niestety
tunel odkryto
i zamurowano. Skazano
go na przymusowe prace na Sybirze.
W 1870 r. na mocy amnestii powrócił
do Księstwa Poznańskiego. Mimo usilnych starań nie znalazł on dla siebie
żadnego zajęcia i postanowił wyruszyć do cieszącej się swobodą polityczną i
życzliwością Galicji. W 1873 r. kupił od miasta Beli na Węgrzech
kopalnie tatrzańskich kamieni młyńskich, gdzie z zbiegiem czasu odkrył pokłady
kwarcu oraz cementu.
Zmarł 7 kwietnia 1886 r. w Kluwińcach, zostawił po sobie
m.in. wiersze, które miał okazje napisać podczas pobytu na Sybirze.
Łukasz Łukiewski
Źródła:
Teodor Żychlinski, Wspomnienia z roku 1863, Poznań 1888
W 1878 Władysław Kardoliński został skazany przez austriacki sąd we Lwowie na 4 miesiące aresztu za zakup i wysyłkę z Wiednia broni (61 skrzyń zawierających 2000 karabinów, 800 rewolwerów i 260 tys szt. amunicji) dla ochotników węgierskich z Siedmiogrodu mających zaatakować rosyjskie linie komunikacyjne w Rumunii.
OdpowiedzUsuńŹródła: Nadwiślanin Chełmno nr 34/1866,
Gazeta Toruńska nr 136/1878,
Dziennik Poznański nr 108/1886